شکلات به خاطر طعم خوبش به خوبی شناخته شده است و تاریخچه آن در زمان های قدیم آغاز شد.
زمانی که مایاها شکلات تخته ای (نوشیدنی کاکائویی که با آب گرم تهیه می شود) را “غذای خدایان” می دانستند.
صنایع غذایی انواع مختلفی از شکلات را تولید می کند: در سال های اخیر، به ویژه شکلات تلخ، محبوبیت زیادی به دست آورده است.
علاقه به شکلات کادویی قافلانکوه به دلیل اثرات فیزیولوژیکی و بالقوه آن بر سلامتی است.
مانند تنظیم فشار خون، سطح انسولین، عملکرد عروقی، فرآیندهای اکسیداسیون، اثرات پری بیوتیک، هموستاز گلوکز و متابولیسم لیپید افزایش یافته است.
با این حال، مطالعات ترجمه‌ای و اپیدمیولوژیک بیشتری برای تأیید نتایج موجود و ارزیابی سایر اثرات احتمالی مرتبط با مصرف کاکائو و شکلات مورد نیاز است.
تا اثراتی را که تاکنون فقط در شرایط آزمایشگاهی شکلات تلخ نشان داده شده است، در انسان تأیید کند.
تاریخچه شکلات با قوم مایا آغاز شد که احتمالاً اولین مردمی در آمریکای جنوبی بودند که گیاه کاکائو را کشت کردند. برای مایاها، شکلات یک نوشیدنی کاکائویی بود که با آب داغ تهیه می شد و اغلب با دارچین و فلفل طعم دار می شد. آن را “غذای خدایان” نامیدند و آزتک ها در سفره امپراتور موکتزوما دوم ارائه کردند.
در سال 1502، کریستف کلمب اولین اروپایی بود که با شکلات تلخ ایرانی مواجه شد.
او یک قایق رانی که حاوی دانه‌های کاکائو بود، به‌عنوان «بادام‌های اسرارآمیز» در نظر گرفت و به‌عنوان نوعی ارز در آمریکای شمالی شناخته می‌شد.
کاکائو در سال 1528 در اروپا ظاهر شد، زمانی که فاتح اسپانیایی هرنان کورتس، نمونه‌هایی از کاکائو را به پادشاه چارلز اسپانیا آورد و تأثیرات بزرگ نوشیدنی تهیه شده از این «طلای قهوه‌ای» را گسترش داد.
در سال 1753 بود که کارل لینه، دانشمند سوئدی، گیاه کاکائو را Theobroma cacao، از نام لاتین Theobroma [به معنای واقعی کلمه غذای خدایان] است.
- منابع:
- تبلیغات:
