زمینه اصلی کاربرد سس مایونز پخت و پز است. انواع غذاها با سس مایونز چاشنی می شوند سالاد، غذاهای اصلی گوشت و ماهی، مخلفات، میان وعده ها، گاهی اوقات به سوپ اضافه می شود.
از سس تک نفره نامی نو می توانید برای مصارف آرایشی نیز استفاده کنید. به عنوان مثال، به عنوان یک نرم کننده مو.
بر اساس سس مایونز، می توانید بیش از یک ماسک صورت مغذی تهیه کنید. طب سنتی استفاده از سس مایونز را به عنوان درمان آفتاب سوختگی توصیه می کند.
به لطف چربی ها و ویتامین ها، سس مایونز باعث بازسازی و ترمیم سریع پوست می شود.
سس مایونز صنعتی:
صنایع غذایی نام سس معروف را قرض گرفتند و محصولی کاملا متفاوت را به خریدار ارائه کردند.
سس مایونز صنعتی ممکن است حاوی شیر، روغن آفتابگردان، اسید استیک، تثبیت کننده ها، مواد نگهدارنده، رنگ ها، طعم دهنده ها، امولسیفایرها و سایر اجزای کاملا غیر ضروری باشد.
به دلیل محتوای بالای سرکه و مواد نگهدارنده، اخیراً از سس مایونز صنعتی برای ترشی کردن گوشت استفاده می شود که کاملاً مغایر با اصول اولیه یک رژیم غذایی سالم است.
حقیقت جالب:
در روسیه، مایونز برای اولین بار توسط سرآشپز فرانسوی لوسین اولیویه برای سالاد معروف خود استفاده شد. این در اوایل دهه 60 قرن نوزدهم بود. سس مایونز در دهه 1930 رایج شد.
محتوای کالری و ارزش غذایی سس مایونز
محتوای کالری سس مایونز – 629 کیلو کالری.
ارزش غذایی سس مایونز: پروتئین – 2.8 گرم، چربی – 67 گرم، کربوهیدرات – 3.7 گرم
سس مایونز یک سس سرد است که قوام یکنواختی شبیه خامه ترش دارد. برای تهیه آن از روغن زیتون یا روغن نباتی، سرکه، زرده تخم مرغ، نمک خوراکی، شکر استفاده می شود، گاهی خردل نیز اضافه می شود.
سس مایونز یک رنگ یکنواخت کمی مایل به زرد دارد.
کره در کام، با طعم تند و خردل دلپذیر. دارای عطر لطیفی از ادویه جات است که به آن اضافه می شود.
سس مایونز تجاری با سس مایونز کلاسیک شباهت چندانی ندارد و حاوی مقادیر زیادی آب، شیر، پودر تخم مرغ و مواد نگهدارنده است.
